Pracuję dla siebie z kilku powodów:

• bardzo lubię to co robię, lubię pomagać klientom i rozwiązywać zagadki informatyczne – ale chcę to robić na własnych zasadach – w korporacji nie miałbym na to szans;
• nie jestem kreatywnym handlowcem czy nieszczerze uśmiechniętym wdrożeniowcem w garniturze, nie umiem wciskać klientom obietnic, oferty czy opinii, narzuconych mi przez jakiegoś przełożonego – a to na mój stan wiedzy częsta praktyka w wielu firmach. Nie umiałbym uśmiechać się do klienta mówiąc „Będzie Pan zadowolony z tego rozwiązania” w sytuacji, gdy wiem z góry, że jego projekt nie będzie zrealizowany tak jak klient oczekuje czy nie będzie zrealizowany w terminie i nie ode mnie to zależy;
• moja etyka pracy w kluczowy sposób różni się od etyki pracy dużych firm czy korporacji. W wielu przypadkach takie podmioty wyznają podejście „Wszystko co generuje zysk jest słuszne” – więc i taką najbardziej zyskowną dla nich wersję zdarzeń przedstawiają klientowi, choć niekoniecznie jest to najbardziej oszczędne czy uczciwe podejście dla klienta;
  Ja z kolei działam wg zasady „Wszystko co skuteczne, uczciwe i rzetelne jest słuszne” i właśnie taki charakter mają informacje, które przekazuję klientom oraz działania informatyczne na ich rzecz;
• informatycy w korporacjach czy dużych firmach często mają jedną bardzo wyspecjalizowaną funkcję, którą realizują czasem perfekcyjnie, ale z racji kompetencji, szkoleń czy zależności służbowych, często nie wychodzą poza swoją funkcję. Ja w swojej pracy bardzo często elastycznie i skutecznie łączę spójną wiedzę i doświadczenie z różnych obszarów pracy informatyka – co w korporacji czy większym dziale IT byłoby rozbite na poszczególne osoby czy nawet osobne sekcje. Oczywiście w przypadku naprawdę dużych projektów albo obsługi dużych firm, nie zawsze sprawdza się „człowiek – orkiestra”, jednak moim preferowanym odbiorcą usług są małe i średnie firmy – a tam podejście wszechstronne daje bardzo dużą przewagę.